Tótt i-gh’an i sóo sant

L’éra un scavazzacòl, ‘na schèrpa alžéra,

un ed chi lažarón ch’a vin sò incóo

che nòtt e dè al studièva la manéra

ed fèr murir ed disperaziòn i sóo.

In dal curtil, per strèda, sta galéra

al turmintèva vècc e ragazzóo

e cun la sfrámbla l’avré rátt vluntéra

tótt i lampión ch’tin fóra i arvindróo.

L’ètra sira, però, ch’l’iva  šbraghèe

al lampión d’un budghèr, a-gh’arivé

‘na sfliza ed scupazzón propria bén dèe.

I-n’éren sacrosant, infén ch’a s’vól?

mo eppur, per fères grand, a-ch fò chi gé:

“Bela forza picèr un ragazzól…”.

al sugaman