Messalina

(Per la raccolta: “Sunátt Romàn”)

I dìšen Messalina! mo ànca lée

ch’la fóssa propriamént quáll ch’i la fàn?

L’éra màta pr’i ámm, la i vlìva bée,

baràba e-n cónta gnìnt, mo žóv’n e sàn.

A pèr ch’l’a-n s’pséssa mài cavèr la sée

e la gh’ìva un marì vècc e tarlàn;

l’éra bèla, regìna, e i gh’stèv’n adrée

tótt i žóven d’alóra a fèr’gh al càn…

Mo guài, mo guài, se cùn el légg d’incóo

a s’pséss dìr a ónna dánna: fa quáll t’vóo,

màza, róba, divértet tèe regìna!

Oh quànti ed quìlli ch’el s’in fìlen drétt

per via ed San Mèrch, el faréven subétt

ànch péž ch’a-n féssa Messalìna!

Rámma, 02/02/1903

Furmajin da Mòdna